Dingen.

. ALLES IS EEN RAADSEL

. EN IK WEET NOG NIET

. IN WAT VOOR VORM

. EN IN WELKE TAAL

. Spinvis

maandag 27 juni 2011

Tripje naar fimboi

“Anna, you can not be running like that!”
“I’m running!”
“These stones. You will break a leg!”
“I’m running!”
“Where are you going?”
“I’m not going any where, I’m just running!”
“Don’t go far, we are just about to go!”
“I want to see, it feels like the place will be open!”





En het was open! Vanaf een steile rots wand, een prachtig uitzicht over de Afrikaanse eindeloosheid. Daar, ergens tussen de bomen licht Fimboi. Het dorpje wat we net bezocht hebben. Vanaf Bonga trek je nog zo’n 25 km de bosjes in. Je kan er met de motor amper komen, laat staan met een auto. De mensen wonen hier in een isolement, maar toch ook zijn hier zaklampen en batterijen doorgedrongen. De meest de plank mis slaande commercials rollen uit een radio, maar toch zijn de missionarisen niet tot hier door gedrongen. Dit is het land van de animisten. Zij die hun kippen slachten. De mensen lopen vanaf hier soms naar Sor. No. 2. Dat ligt vanaf Bonga ongeveer halverwege Domongo. De nijmeegse vriedaagse krijgt zo opeens een heel ander perspectief. Ze lopen, ja. Met een enorme schaal met dingen op hun hoofd. En ze dragen hier geen wandelschoenen. Neen.

Fimboi area is de plaats waar Father francis zijn voor ouderen vandaan komen. Hij spreekt hun taal, en een vrouw is zelfs directe familie van hem. Op zijn Afrikaans, dat wel maar toch. Ik kan zien dat het hem raakt. Dat het dorp ooit groot en machtig was, en dat er nu nog maar een paar mensen zijn over gebleven. Hun achtergesteldheid lijkt hem nog meer te raken dan mij. Armoede?

De vrouw kookt voor ons. Twijvelachtigheid al om. Kan deze obrony wel buiten eten? Kan ze wel op de grond zitten? Kan ze wel met haar handen eten? Maar het eten is heerlijk. De fufu is glad en zacht, en de soup is pittig.

Tja. Als ik remote area’s wil op zoeken, dan is dit wel het meest remote wat je kan vinden in Ghana denk ik. Het meest remote wat je kunt vinden als je voor de eerste keer naar Afrika gaat.







"These mosquito's are very disturbing!"



“Anna, je kunt niet zomaar weg gaan.”
“Ik ga.”
“Deze roekeloos heid, je breekt jezelf op.”
“Ik ga.”
“Wat ga je daar dan doen?”
“Ik ga daar niet iets doen. Ik ga daar.”
“Ga niet te ver, het leven gaat ook door.”
“Ik wil het zien. Het voelt alsof het goed zal zijn.”