Het is toch bijzonder hoezeer stemmingen kunnen verschillen. Want in tegenstelling tot de absoluute ramp dagen van gister, waar ik niet eens over wilde schrijven, zit ik nu met een glimlag gehutkt voor mijn douche emmer. Ondanks mijn hoofdpijn voel ik me rozig. Wat lichamelijke arbeid heeft me goed gedaan. Hoe zegen ze dat ook al weer? De vier elementen. Wie te veel Lucht is, moet met zijn handen in de modder werken. Om meer, jawel, Aarde te worden. Ik denk dat ik de farm leuk vind. Een beetje zweten, en dan samen yams roosteren, en pickniken. De eindeloze wandeling heen en terug, daar kan geen Mole National Park tegen op. Diep in mijn hart ben ik nogsteeds een boeren meisje.
