“Maddam, that your friends have bring you some big big book…”
Sabine en Jornt hebben me een Happinez gebracht. Terwijl ik mijn hutje in loop denk ik dat ze er al eerder naar gezocht heeft, want m’n spullen zijn anders. Maar nu heeft ze al haar moed verzameld en Edie gevraagd of hij mij wil vragen naar mijn boek. Happinez. Dus tover ik mijn plaatjes boek tevoorschijn, en kijk ik als met twee peuters plaatjes. Ik hoop maar dat ze niet vragen waar het over gaat, want alle dingen die in nederland al twijvelachtig zinvol waren, zijn nu werkelijk alle betrekelijkheid verloren.
“Is this your grand mother?” Eeh, neen, deze vrouw ken ik niet.
“Is this you?” Eeh, nee, deze vrouw ken ik ook niet. Dat zijn stock fotos... Zegmaar plaatjes die nergens over gaan en die je al blad kan kopen op je text op te fleuren. Bij een stock foto bureau... eh, na, laat maar.
“Cat?”
“Yes, it’s cat. Cat in Holland.”
“What is this?” Vraagt ze als we zijn aangekomen bij een reclame voor katten blik voer. Zegmaar een soort kallender met op iedere dag een andere met zorg en toeweiding geselecteerde smaak variatie, opdat je je kat gevarieerd te eten geeft, zodat hij, eeh, gelukkig is.
“It’s tinned meat. Like tinned tomatoes, but then meat. It’s for cats.”
“Ah, so in Holland you also eat cat.”
“Eeh, wel... Yes.”
Zelfs foto’s van Afrika zelf, de woestijn, slaan hier de plank mis. Ze kan ze niet in perspectief plaatsen.
“Cross” Zegt ze als we een plus zien. Zegmaar de + van 24 maanden Happynez + een prachtige ketting. Petje af voor de missionarisen. Misschien kunnen ze een workshop komen geven op het CIBAP. PR om je vingens bij af te likken. Bijzonder veel welvaart heeft het niet gebracht, maar het geloof zit er goed in.
Ja, het is een kruis. Laten we het daar maar bij houden. Dat je alleen al een boek zou kopen voor 90 Ghana Cedi’s (nine houndred thousand!), vol met plaatjes van mensen die je niet kent is al bijzonder op zich natuurlijk, maar dat je er dan ook nog een prachtige ketting bij krijgt... Prachtig alleen al is een achterlijk woord.
