Trotro.

 
O god o god, denk ik soms.
Hoe lekker het eigenlijk is om s'avonds over straat te lopen.
Met de honden, en muziek in mijn oren.
Eigenlijk net te koud gekleed, maar te ijdel om me warmer te kleden.
Terwijl niemand me ziet, en niemand er om zou geven.
In mijn schattige kleine lieve mooie dorpje.
Met een beat in mijn oren.
Dat ik me helemaal de man voel.
De man van de staat.


En o god, god,
Een lekkere warme douche.
Dat het lekker is, de warmte.
Dat je de warmte in je opslaat.
En er weer even tegen kunt.


O god, o god
De keren dat ik zo moe uit de trein stapte.
En dan ook nog een keer de kou over me heen kreeg.
Als ik daar al lang geen zin meer in had.
Maar als ik dan toch aan fietste,
En de muziek mijn hoofd binnen gleed,
En de sterren en de regen en de sneeuw.
En dat het allemaal zo mooi was.
Dat ik bijna thuis aangekomen, er nog lang niet wilde zijn.

En god. o god.
Hoe we op straat konden zitten.
Tussen al het beton en de snelweg.
De straat stenen waar we zo van houden.
En het dak van de ijselhallen dat ons altijd facineerd.
Dat we mattrassen en dekens naar buiten sleepten.
Eigenlijk net te koud.
Lekker in het zonnetje.
Dat de zon lekker is.
Dat je je vast klamt aan zijn warmte.


God.
Dat we samen tussen de witte lakens kruipen.
Dat onze lijven elkaar vinden.
En dat er woorden nog blikken nodig zijn,
om koffie en melk te mengen.
Dat we samen de kou trotseeren.
En het heet maken.
En niet meer los laten tot het niet anders kan.

En o god o god.
Nu moet ik huilen.
Maar dat maakt allemaal helemaal niet uit.
Want al het zweet en alle tranen vermengen zich met elkaar.
Want ik heb hier minder been ruimte dan ik ooit zou kunnen beschrijven,
En deze trotro is krakkemikkiger dan je je ooit zou kunnen voorstellen.
En er passen meer zwarte mensen in dan je je ooit voor mogelijk zou houden.
Dus we zijn met zijn allen een geworden.
En we dansen de zelfde dans, over deze hobbelige weg.
En we delen het brood, en de wijn water.
En het duister is gevallen, en we hopen maar dat er geen rovers zijn vanacht.
En, en, en, en alles.
En boven al,
wat ik eigenlijk wilde zeggen:
het is hier zo onbeschrijfbaar, onvoorstelbaar, onmogelijk
W A R M